Ο Ανθρωπιστικός Χώρος προσεγγίζεται πιο αποτελεσματικά, όχι μέσα από τις απειλές και τους κινδύνους που υφίσταται, από την πολιτικοποίηση της ανθρωπιστικής δράσης και τη διασύνδεσή της με ευρύτερους στόχους, αποκατάστασης της ειρήνης και ασφάλειας, αλλά μέσα από τα συστατικά του, το νομικό πλαίσιο κανόνων και αρχών, που διασφαλίζουν την ελεύθερη και ασφαλή πρόσβαση ανθρωπιστικών οργανώσεων σε πληθυσμούς σε ανάγκη και, τελικά, την ανταπόκρισή τους σε αυτή την ανάγκη.
Ακόμη κι αν ο Ανθρωπισμός ως ιδέα, αρχή, Χώρος ή ζητούμενο, ως έννοια και ως περιεχόμενο είναι συχνά υποκειμενικός και διαφέρει αναλόγως του εάν οράται από την οπτική των ανθρωπιστικών οργανώσεων, από κυβερνήσεις, ή από ενοποιημένες επιχειρήσεις των Ηνωμένων Εθνών, το ανθρωπιστικό μήνυμα τελικά δεν φαίνεται να χάνεται...